Pierwszą omawianą przez nas lekturą po przerwie wakacyjnej była książka Eleny Ferrante  „Genialna przyjaciółka”. Elena Ferrante to pseudonim włoskiej powieściopisarki lub włoskiego powieściopisarza o nieznanej oficjalnie tożsamości. Międzynarodową popularność Ferrante przyniósł tak zwany cykl neapolitański (powieści: Genialna przyjaciółka, Historia nowego nazwiska, Historia ucieczki i Historia zaginionej dziewczynki), cieszący się uznaniem krytyków i czytelników. 

„Genialna przyjaciółka”  – pierwszy tom cyklu opowiada o wzlotach i upadkach niezwykłej, bo zarazem pięknej i trudnej przyjaźni dwóch dziewczynek, później nastolatek i kobiet z ubogiego przedmieścia Neapolu.

Książka bez wyjątku wszystkim klubowiczom bardzo się  spodobała. Niektórzy zauważyli, że autorka bezbłędnie uchwyciła atmosferę lat 50-tych na przedmieściach Neapolu, ukazując biedę, przemoc w rodzinie a także rozwarstwienie społeczne  Włochów. Napisana prostym ale pięknym językiem , czyta się ją z wielką przyjemnością. Oczywiście bardzo polecamy.

Za miesiąc będziemy dyskutować o książce Anity Demianowicz „Końca świata nie było”.